Bogini Prawdy Hasztag #prawdazłona

- Dawno nas znowu tutaj nie było – Natalia się rozpostarła wzrokiem po krajobrazie ulicznym i jęła się odkręcać z szalików.

- No wiem. Ale jakoś tak mijają te dni, tobie nie? – Alicja siorbnęła late na soi.

- Bardzo mi mijają. Zwłaszcza na jesień jakoś tak zawsze, czy ja wiem.

- Pamiętam. Zawsze tak miałaś.

- Miałam co?

- No to z jesienią.

- No fakt. Mój chłopak z liceum mówił zawsze we wrześniu, że ocho, idzie czas słuchania starych kobiet, jak śpiewają o umieraniu piosenki, które się nie rymują.

- Ten typ sam ma depresję.

-  Ale ja mówię o liceum.

- Ale ludzie się nie zmieniają. Dwadzieścia pięć lat temu po prostu naśmiewał się z innych, żeby samemu nie czuć, jak bardzo chce ciąć się po kablach.

- Ludzie zmieniają się codziennie – Natalia podprostowała postawę na krześle, zahaczając spojrzeniem o twarz przyjaciółki. Pożałowała tego jednak prawie natychmiast zauważając nieintencjonalnie, jak oczy tej drugiej wędrują pod czaszkę naprawdę głęboko, by za chwilę wypłynąć spod niej, topiąc otoczenie ogniem dezaprobaty.

- Błagam, podaj mi jeden przykład faceta, który się zmienił – Alicja rzuciła wyzwanie spod przymkniętych powiek i również spozycjonowała się na krześle bardziej wojowniczo.

- Acha, czyli znowu gadamy o facetach.

- O kurwa, no dobrze, a ile poznałaś kobiet przez te lata? Tak wiesz, bliżej. Tak jak poznawałyśmy facetów.

Natalię przez chwilę zapauzowało. Nigdy wcześniej nie skierowała myślenia w takie tory i musiała przyznać, że dysproporcja płciowa wycinka społeczeństwa, wśród którego prowadziły swego czasu zaawansowane badania rozpoznawcze, była spora.

- My się zmieniłyśmy – zaryzykowała.

- Rzeczywiście – Alicja była dziś najwyraźniej w nastroju samosrogości. – Mieszkamy dokładnie w tym samym miejscu, co piętnaście lat temu. Żadna z nas nie ma męża. Domku w górach. Żadna z nas nie zrobiła kariery, nawet na Insta.

- Ja mam dzieci.

- No to gratulacje, fantastyczne osiągnięcie! Ja mam cztery koty.

Natalia przyjrzała się przyjaciółce i po cichu przyznała jej rację. Faktycznie Alicja nie zmieniła się aż tak bardzo.

- Domek w górach chciałabym mieć, ale męża niekoniecznie – westchnęła wreszcie Natalia. – To raczej nie chodzi o to, co mamy, ale jak się z tym mamy, co mamy, a czego nie.

- O ja pierdolę – Alicja nie była fanką słownych zawiłości. – Ja jak obserwuję moich byłych to widzę tam ciągle to samo. Jeden u mamusi, drugi na imprezie, trzeci jara blanty. Co chwila nowe baloniary, tylko oni coraz grubsi.

- Więc jednak się zmieniają – Natalia spróbowała żartu, ale nie została usłyszana. – Po co w ogóle ich obserwujesz?

- Ale w pracy jest dokładnie to samo! Myślałam na początku, że w tej będzie inaczej, ale kurwa zapomnij. Na koniec liczy się tylko kto kogo dyma i kto dostaje premię.

- A ty dostałaś?

Alicja spojrzała na nią kwaśno.

- Weź do serca moją radę i nigdy nie bzykaj nikogo z pracy. Mijasz potem ciągle tego zjeba przy ekspresie do kawy i zastanawiasz się jak ciemno musiało być.

- Dam ci lepszą radę. Może nie bzykaj zjebów – Natalia wypowiedziała tę niepotrzebną prawdę i natychmiast ugryzła się w język, w gardło i w sam mózg. Na salwę rewanżu nie musiała czekać długo.

- Jezu jak zajebiście, że cię znam! – wysyczała Alicja pochylając się nieco nad stołem, niczym w szarży. – Proszę nauczaj mnie, a nie zbłądzę więcej!

Natalia podniosła ręce w geście poddańczo-pojednawczym, ale było już za późno. Alicja oflankowała się na swej zranionej pozycji i machina zniszczenia ruszyła.

- Ty to masz zawsze te swoje fazy mądrości koelowskiej jak akurat poznasz kogoś i ci się wydaje, że tym razem będzie inaczej. Olśnienie masz i skok kwantowy. Będziesz teraz nauczać prawd swoich objawionych z pamiętniczka. Załóż konto Matka Boska Przebudzona i napierdalaj masterklasy, tańcząc taniec niepokalanego poczęcia nowej wiary. Za pół roku i tak zadzwonisz, że o matko, znów zjebałaś wizualizację. Chciałaś żeby dużo podróżował, ale zapomniałaś dodać że z tobą. Łeee! – Alicja teatralnym gestem potarła oczy i czerń spowiła jej skórość pod okiem. – A imię tego objawienia? – podniosła brwi tak wysoko, jak rzadko się to dzisiaj już widuje u kobiet.

- Psylocybina – Natalia ugasiła pożar zanim zdołał objąć całą kawiarnię. Przez chwilę mierzyły się spojrzeniami.

- Serio? – substancje psychoaktywne miały u Alicji od zawsze wysokie notowania. – Sama hodujesz?

Natalia pokiwała głową. Szacunek rósł pomału w oczach przyjaciółki, tam gdzie przed chwilą jeszcze piekło stało otworem.

- No dobra, kurwa, faktycznie. Może się niektórzy zmieniają – Alicja złożyła w eter mały hołd kiwnięciem głowy, ale zaraz się zatrzymała.

- Czekaj, czekaj, a kto cię nauczył w grzybki? – wycelowała w Natalię spojrzenie przeszywające niczym laser. – Oczywiście! – prychnęła. – Zawsze jest jakieś imię – wycedziła przez zęby.

- Wiesz co – Natalia poczuła nagle zryw patriotyczny względem siebie – to Ty się nie zmieniasz po prostu. Dlatego stale widzisz i przyciągasz to samo. I atakujesz mnie zawsze, kiedy czujesz się zagrożona, bo ja zaczynam coś nowego.

Alicja roześmiała się teatralnie.

- Zapomniałam, że zrobiłaś też kurs psychologii na Instagramie. Maria Terapeutka Magdalena habilitowana w tańcu.

- Nie tańczę na Insta! – Natalia poczuła się naprawdę urażona. – I co ty masz do tej Matki Boskiej?

- Nie wiem, ale jakoś mnie nieprzeciętnie wkurwia. Ona i cała reszta bogiń z Instagrama.

- Matka Boska jest na Insta?

- Kurwa, tam są same matki boskie. Ja nie wiem tylko, kto ich dzieci wychowuje, kiedy one tańczą.

Natalia zaśmiała się niepohamowawszy ale też z ulgą, bo najwyraźniej nieoczekiwanie zmienił się kierunek inwazji.

- Kiedy ta piramida finansowa w końcu jebnie? – bulwersowała się przyjaciółka, kręcąc młynki kubkiem kawy. – I gdzie jest statek matka tych wszystkich bogiń? Skoro wszystkie kupują kursy bycia boginią kursów, a potem odsprzedają dalej, to gdzieś któraś kurwa Afrodyta z Bali musiała to zacząć. 

- One czerpią moc z łona.

- Kurwa czerpią od wcale niegłupich filozofów xx wieku, ale zdołały doprowadzić ich dorobek do takiego absurdu, że dziś człowiek wstydzi się, że nie ma jeszcze działki na Zanzibarze, bo widocznie jest za głupi, żeby sobie przyciągnąć. Dlaczego jakoś cycków sobie nie potrafią same powiększać siłą woli, przecież wystarczy uwierzyć w siebie. Czemu się nie wezmą za leczenie raka?

- Chyba już się wzięły.

- A emisja CO²?

- One tylko umieją przyciągać obfitość.

- To niech przyciągną obfitość CO² w inne miejsce!

Alicja sapnęła w roztrzęsieniu.

- Pracowałam kiedyś dla dwóch Instaliderek – Natalia na nowo skupiła na sobie podejrzliwość przyjaciółki.

- Jakim cudem?

- Poprosiły mnie o redakcję tekstu książki, którą pisały. Jedna z nich to taka właśnie od obfitości, a druga, że od biznesu. No więc jedna sobie wykombinowała, że jej boskość należy opisać dla dobra ludzkości, a druga, że sobie na tamtej pierwszej zarobi pieniądz i rozgłos.

- No i?

- Bardzo szybko się okazało, że żadna nie umie pisać. Więc z redaktorki się przekształciłam w autorkę, czyli najgorzej, bo obie chciały pchać do tej książki coraz więcej o sobie, wkurwiając tym samym tą drugą, a ja tylko w kółko wszystko poprawiałam.

- Ja pierdolę, jakie to oświecone.

- Muszę przyznać, że poza Instagramem całkiem mało w nich było obfitości miłości.

- A jak to się skończyło?

- Jak na ironię, pożarły się o to, która jest bardziej autorką. I której nazwisko ma być większe na okładce. W końcu wynajęły prawników i zaczęły się straszyć sądem. Dwie liderki kobiecych biznesów, a mi finalnie nikt nie zapłacił.

- Żartujesz?

Natalia tylko się uśmiechnęła.

- To moja wina, widocznie mam karmiczną blokadę kwantową na energii pieniądza.

- Wiesz co zrób? O tym napisz książkę! - Alicji oczy zapłonęły żarem zemsty. - Wiesz jak to by się teraz sprzedało!? „Instaliderki za kulisami.” Albo „Cała prawda o boginiach sukcesu”. Poprowadzę Ci socjale za darmo, tylko błagam zrób to! Będziesz jak Posłanka Prawdy! Co ja mówię, Bogini!! Hasztag #prawdazłona.

Natalia zamyśliła się chwilę nad przebiegłością tego planu i uznała, że jest potępieńczo dobry. Uśmiechnęła się więc do przyjaciółki.

- Dobrze. Ale nie tańczę!